Monday 22 February 2010

On dating Egyptian literary texts


Θεματική του Συνεδρίου:
Central issue of Egyptological research is the question of dating theoriginal composition of a number of literary texts, traditionally datedto the First Intermediate Period or the Early Middle Kingdom but knownonly from New Kingdom manuscripts. Over the last forty-five years, several attempts have been made to date the production of some of thesetexts much closer in time to their first physical appearance. Veryrecently, this discussion has heated up considerably. Using religious, cultural, linguistic, or textual arguments scholars have argued for a New Kingdom origin of Khakheperreseneb, Merikare, Neferti and Amenemhet. On the other hand, there is an equally strong tendencyto oppose any later datings which bases itself on the very samecategories of arguments. Therefore, at present the question of (re?-)dating must in fact be considered entirely open. The conference intends to advance the discussion on this highly important topic without any preconceived preferences for either approach. It hopes to reassess the state of Egyptological research and discuss critically the methodological implications of all approaches. To achieve this, it will bring together those scholars who opt for a later dating and those who implicitly or explicitly argue for earlier originals. Furthermore, scholars from neighbouring disciplines as Old Testament Studies or Medieval Literature which, at one point in their histories, were facing comparable methodological problems, will enrichand stimulate the Egyptological discussion. Their papers will serve as examples of what might be at stake and how to handle a task which in our case might amount to a downright re-writing of parts of the Egyptian cultural history.

Διοργανωτές:
Moers, R. Ernst, A. Giewekemeyer, A. Lümers and K. Widmaier in cooperation with the Institute of Egyptology and Coptic Studies, Georg-August-University, Göttingen.

Ομιλητές:
S. Bickel, A. Dorn, A.M. Gnirs, F. Junge, A. von Lieven, A. Loprieno, L. Morenz, R.B. Parkinson, J.F. Quack, A. Stauder, M. Stolz (Instituteof Germanic Languages, University of Bern), D. van der Plas, J. vanSeters, U. Verhoeven-van Elsbergen, P. Vernus, S. Weeks (Department of Theology and Religion, Durham University).
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες εδώ.

Saturday 20 February 2010

Τουταγχαμών συνέχεια...

© Kenneth Garett, National Geogrpahic Stock
Η περιβόητη έρευνα (βλ. προηγούμενο post) για τα αίτια του θανάτου του Τουταγχαμών και το μυστήριο που καλύπτει το γενεαλογικό του δέντρο δημοσιεύτηκε στο τεύχος 303 της επετηρίδας της Αμερικάνικου Ιατρικού Συλλόγου (Journal of American Medical Association). Το άρθρο φέρει τον τίτλο Ancestry and Pathology in King Tutankhamun’s Family (μόνο η περίληψη του άρθρου είναι διαθέσιμη online, κάντε κλικ εδώ· πρόσβαση το άρθρο έχουν μόνο οι συνδρομητές) και υπογράφεται από το Zahi Hawass, Γενικό Γραμματέα του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, και μια διεθνή ομάδα επιστημόνων από διάφορα επιστημονικά κέντρα της Ευρώπης και Αμερικής.
Το άρθρο συνοψίζει τα αποτελέσματα της μελέτης που πραγματοποιήθηκε από το 2007 έως το 2009 σε 16 μούμιες, έντεκα από τις οποίες συμπεριλαμβανόμενης αυτής του Τουταγχαμών, ανήκουν στην όψιμη 18η Δυναστεία (1410-1324 π.Χ.), ενώ οι υπόλοιπες πέντε στην πρώιμη 18η Δυναστεία (1550-1479 π.Χ.). Χρησιμοποιώντας πολλές διαφορετικές μεθόδους—μεταξύ των οποίων αναλύσεις DNA—οι ερευνητές κατέληξαν ότι μια ανεπαρκής κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς των οστών, η οποία αποδυνάμωνε ή κατέστρεφε μέρος του οστού (στο ένα πόδι έλειπαν φάλαγγες των δαχτύλων ενώ το άλλο είχε αφύσικη κάμψη που φαίνεται να εμπόδιζε το περπάτημα), σε συνδυασμό με την ελονοσία (ο Τουταγχαμών, όπως και τρεις από τις 11 σύγχρονες μεταξύ τους μούμιες έφεραν τα γονίδια STEVOR, AMA1, και MSP1, που συνδέονται με το παράσιτο plasmodium falciparum, το οποίο σχετίζεται με μια μορφή τροπικής ελονοσίας) ήταν το πιθανότερο αίτιο του θανάτου του νεαρού Φαραώ.
Η έρευνα έδειξε, επίσης, ότι πατέρας του νεαρού βασιλιά ήταν ο "αιρετικός" Ακενατών, ενώ ως μητέρα του φέρεται το ταριχευμένο σώμα με τον αριθμό KV35YL, του οποίου το όνομα παραμένει άγνωστο. Επιβεβαιώνεται επίσης, ότι η Τίυ, μητέρα του Ακενατών, ήταν η γιαγιά του Τουταγχαμών.
Παρά το γεγονός ότι η μελέτη είναι μεθοδολογικώς ορθή και προσφέρει μια νέα προσέγγιση στη γενεαλογική και παθολογική έρευνα μιας σημαντικής βασιλικής οικογένειας της 18ης Δυναστείας, τα συμπεράσματά της δε μπορούν εύκολα να αποδειχτούν και προκαλούν αρκετές ενστάσεις. Ειδικοί στο τομέα της παλαιοπαθολογίας σχολιάζουν στο διεθνές επιστημονικό περιοδικό Nature (κάντε κλικ εδώ) ότι η οστεονέκτωση σε δύο μετατάρσια οστά και άλλες παραμορφώσεις του ποδιού θα μπορούσαν να οφείλονται στη διαδικασία ταρίχευσης. Επιπλέον, η ανίχνευση DNA του παράσιτου της ελονοσίας δεν αποκλείει το ενδεχόμενο ο Τουταγχαμών να είχε νοσήσει σε νεαρή ηλικία και να είχε αναρρώσει χωρίς προβλήματα (η απουσία εσωτερικών οργάνων από τις μούμιες καθιστά αδύνατη τη διάγνωση). Η παρουσία μπαστουνιών στον τάφο του Τουταγχαμών δεν μπορεί να θεωρηθεί απόδειξη ότι είχε πρόβλημα στη βάδιση, δεδομένου ότι τα μπαστούνια ήταν στην αρχαία Αίγυπτο σύμβολο εξουσίας. Επιπλέον, όπως σημειώνεται από την Emily Teeter (Πανεπιστήμιο του Σικάγο), στις αρχικές φωτογραφίες της μούμιας του Τουταγχαμών το 1925 δε φαίνεται να υπάρχει κάτι που να υποδηλώνει προβληματικό κάτω άκρο. Στην τελευταία αυτή ένσταση, εντούτοις, θα μπορούσε κάποιος να αντιπαραβάλλει το ανάγλυφο "Spaziergang im Garten", που δείχνει τον Τουταγχαμών να στηρίζεται σε ‘μπαστούνι’ (κάντε κλικ εδώ).
Σχετικά με το γενεαλογικό δέντρο του Τουταγχαμών, στο άρθρο αναφέρεται ότι ο νεαρός βασιλιάς μοιράζεται κοινό τύπο αίματος και άλλα γενετικά χαρακτηριστικά με την αινιγματική μούμια του τάφου KV55, η οποία είχε στο παρελθόν ταυτιστεί με τον Ακενατών. Υπάρχουν, ωστόσο, αρκετές επιφυλάξεις για αυτήν την ταύτιση. Γενετική σχέση υπάρχει επίσης ανάμεσα στον Τουταγχαμών και την υποτιθέμενη μούμια του φαραώ Αμενχοτέπ Γ΄, ενώ δεν εμφανίζεται οποιαδήποτε σύνδεση με τα υπόλοιπα σώματα που εξετάστηκαν.

Πηγές:

JAMA, EEF, Nature, Dr. Zahi Hawass site, National Geographic

Σχετικές συνδέσεις:

http://jama.ama-assn.org/cgi/content/abstract/244/2/160 (JAMA, περίληψη άρθρου)
http://drhawass.com/blog/press-release-discovery-family-secrets-king-tutankhamun (επίσημο report από το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου)
http://www.mdr.de/mediathek/suche/7098458.html (συνέντευξη με τον Αιγυπτιολόγο Dietrich Wildung, πρώην Διευθυντή του Αιγυπτιακού Μουσείου στο Βερολίνο.
http://www.dradio.de/dlf/sendungen/forschak/1127646/ (συνέντευξη με τον Αιγυπτιολόγο Christian Loeben, Διευθυντή της Αιγυπτιακή Συλλογής του August-Kestner Μουσείου στο Ανόβερο)

Monday 1 February 2010

Προς αναζήτηση της καταγωγής του Τουταγχαμών!

Σύμφωνα με χθεσινή ανακοίνωση του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου, ο Zahi Hawass θα αποκαλύψει σε συνέντευξη τύπου στις 17 Φεβρουαρίου τα αποτελέσματα της εξέτασης δειγμάτων DNA που συλλέχθησαν τον Αύγουστο του 2008 από το λείψανο του Τουταγχαμών και δύο ταριχευμένα θηλυκά έμβρυα που είχαν βρεθεί στον τάφο του το 1922. Τα αποτελέσματα θα συγκριθούν με εκείνα από την εξέταση του φερόμενου ως παππού του Τουταγχαμών, Αμενχοτέπ Γ΄, με σκοπό να αποδειχθεί η μεταξύ τους σχέση. Αξίζει να επισημανθεί, ότι ο Zahi Hawass αρνιόταν πεισματικά μέχρι πρόσφατα οι εξετάσεις να γίνουν από ξένους επιστήμονες. Για το λόγο αυτό, δημιουργήθηκε υπερσύγχρονο DNA εργαστήριο στο Αιγυπτιακό Μουσείο, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από το Discovery Channel.

Για περισσοτέρες πληροφορίες, κάντε κλικ εδώ.

Πηγές
:
Associated Press/Washington Post