Monday 30 August 2010

Το πυραμιδικό ρομπότ ξανά σε δράση!


Ένα ρομπότ θα διεισδύσει στα άδυτα της Μεγάλης Πυραμίδας του Χέοπος στο οροπέδιο της Γκίζα για να ανακαλύψει τα μυστικά που κρύβει επιμελώς εδώ και 4500 χρόνια. Η ομάδα ρομποτικής στο Πανεπιστήμιο του Λιντς της Αγγλίας συνεργάζεται με το Ανώτατο Συμβούλιο Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου για να κατασκευάσει το μηχάνημα με σκοπό να ανοίξει δύο πόρτες που οδηγούν στο θάλαμο της βασίλισσας. Αυτές παραμένουν κλειδωμένες για χιλιάδες χρόνια χωρίς κανείς να γνωρίζει τι κρύβουν πίσω τους. Η πυραμίδα χτίστηκε το 2650 π.Χ. και είναι το μοναδικό από τα θαύματα το αρχαίου κόσμου που παραμένει σχεδόν ανέπαφο από τον χρόνο.
Στην καρδιά της πυραμίδας βρίσκονται δύο αίθουσες, του βασιλιά και της βασίλισσας. Στο εσωτερικό του θαλάμου του βασιλιά, δύο αεραγωγοί σε γωνία 45 μοιρών οδηγούν στην έξοδο του μνημείου. Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν πως χτίστηκαν για να οδηγήσουν το πνεύμα του Φαραώ στα ουράνια πεδία, ώστε να πάρει τη θέση που του αρμόζει ανάμεσα στα αστέρια.
Στο θάλαμο της βασίλισσας ανακαλύφθηκαν άλλοι δύο αεραγωγοί το 1872, οι οποίοι όμως δεν οδηγούν στην έξοδο. Κανείς δε γνωρίζει τη χρησιμότητά τους. Το 1992, οι αρχαιολόγοι με τη βοήθεια μιας κάμερας ανακάλυψαν ότι στο ένα άκρο του νότιου αεραγωγού, ύστερα από 60 μέτρα, βρίσκεται μία πόρτα με δύο χάλκινα πόμολα. Το 2002 τρύπησαν την πόρτα για να ανακαλύψουν ότι 20 εκατοστά πιο πέρα βρίσκεται μια δεύτερη πόρτα. "Η δεύτερη πόρτα είναι διαφορετική . Μοιάζει σαν να κρύβει κάτι", λέει ο Ζάχι Χαουάς, επικεφαλής του Ανώτατου Συμβουλίου Αρχαιοτήτων της Αιγύπτου και της αποστολής. Ο βόρειος αεραγωγός αλλάζει κατεύθυνση ύστερα από 18 μέτρα, αλλά έπειτα από 60 μέτρα μπλοκάρεται κι αυτός από μια παρόμοια πόρτα.
Οι τεχνικοί του Πανεπιστημίου του Λιντς έχουν σχεδόν τελειώσει το ρομπότ, το οποίο ελπίζουν πως θα φθάσει μέχρι το τέρμα του αεραγωγού τρυπώντας τις κλειδωμένες πόρτες. "Δουλεύουμε για αυτό το σκοπό πέντε χρόνια", λέει στην Independent o Ρόμπερτ Ρίτσαρντσον, μηχανολόγος ηλεκτρολόγος. "Δουλειά μας είναι να βρούμε στοιχεία που θα βοηθήσουν τους ειδικούς. Θέλουμε να δούμε το πάχος της πόρτας για να τρυπήσουμε. Θα στείλουμε το ρομπότ στην πυραμίδα πριν από το τέλος του χρόνου. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην προκαλέσουμε ζημιά στο μνημείο".
Πηγές: ΤΑ ΝΕΑ (13-15 Αυγούστου 2010), Independent

Ένα ακόμα καλοκαίρι περισσότερο... ένα ακόμα καλοκαίρι λιγότερο...


Τέλος καλοκαιριού αλλά τα μελτέμια αργούν να φυσήξουν, ωσάν η φύση να παίζει με την ακατάληπτη και τρελή εποχή μας. Ένα ακόμα καλοκαίρι τελειώνει σε μια πραγματικότητα που θέλει να αρνηθεί την ίδια την ύπαρξή της (αλλά πώς να αρνηθεί εκείνο που δε θέλει ή δεν έχει τη δύναμη ακόμα να μορφοποιηθεί;), ανήμπορη μπροστά στον αέναο κύκλο του χρόνου, νέχεχ και ντζεντ... Ένα φευγαλαίο αντίο στα περάσματα, τα δέντρα, τις λιμνούλες, τις νεράιδες και τα ξωτικά των ανέμελων στιγμών μας, αλλά ταυτόχρονα και ένα καλωσόρισμα στις μυητικές διαδρομές του φθινοπωρινού κόσμου που έρχεται. Μπολιασμένοι από την αρμύρα της θάλασσας, θαμπωμένοι από το εκτυφλωτικό αιγαιακό φως, είναι καιρός να αποζητήσουμε τα φθινοπωρινά θροϊσματα, να τα "ακούσουμε" και να τα "γευτούμε", χωρίς αναπολήσεις για τους καλοκαιρινούς στεναγμούς, αλλά με περίσσεια ενέργεια και ορμή, αναζητώντας την ισορροπία, μέσα από τις αντιθέσεις του φωτός και της φύσης, μέσα μας...